Adını yazmaktan aciz, eğitimsiz, mesleksiz, projesiz, ferasetten uzak, patavatsız, gecekondu üniversitelerinden alınmış niteliksiz diplomalara sahip kişiler muhtar, belediye başkanı, vekil olarak karşımıza çıkarılıyor.
Çağımızda bu kadar çok siyasi partiye asla gerek yoktur. Ocak 2024 itibariyle 134 parti ile demokrasiyi geliştiremeyiz. Meclis’teki 600 vekil ve 5 binden fazla yardımcı personel hazineden büyük bir pay yutmakta.
Son günlerde ikamet ettiğim mahalleden yine fiyakalı giyimli, yapay gülüşlü, şirinlik numarası yapan tipler sıklıkla geçmeye başladı. Bunlara asla itibar etmiyorum.
Reklam kokan, seçmen avlama çalışmaları artık kabak tadı vermektedir. 64 milyondan fazla seçmenin yüzde 90’ı geçim sıkıntısı çekiyor. Eğitimden, kültürden, sanattan, gıdadan uzak yaşayan kitlelerin hali her geçen gün daha kötü olmakta.
Pahalı elbiselerin, gıcır ayakkabıların arkasındaki kişilerin tıynetlerini idrak ettik artık. İnterneti açıp adayların adını Google’a sorduğumuzda çoğunun dünyaya bir “eser” sunamamış olduklarını görebiliyoruz.
Mart ayındaki seçimlerde oy vermeye de pek gönlüm yok. Zira kalite, yetenek, liyakat, ciddiyet, prensip kavramları ayağa epey düşürüldü.
Ali Özdemir
(Eğitimci/Yazar)
